pięknie.

Singapur - miasto państwo przywitało nas lekko pochmurnym niebem, ale i tak było gorąco. Zrobiliśmy sobie spacer do China Town, napotykając czynną świątynię, obejrzeliśmy zatokę Marina Bay - tutaj skupiają się szklane domy - biurowe różnych wielkich firm oraz przedziwny budynek - na trzech wieżowcach zbudowano łódź - z dołu widać, że na łodzi rosną palmy.

Singapur jest i chiński i europejski - stara architektura przeplata się tu z nowym i na wszystko jest miejsce. Ludzie tutaj mili, sympatyczni, pomocni. No i mówią po angielsku co zdecydowanie ułatwia kontakt.

Przed odlotem poszliśmy jeszcze coś zjeść - w moim przypadku skończyło się na pierożkach momo, które były moim ulubionym obiadem, śniadaniem i kolacją podczas podróży po Chinach. Nie mieliśmy zbyt dużo czasu, żeby dowiedzieć się więcej o lokalnej kuchni, ale jest ona bardzo bogata, jak w ogóle cała kuchnia Azji.

Singapur,oprócz nowoczesności (szklane wieżowce, metro bez motorniczego) to również centra handlowe. Warszawska Arkadia to po prostu mały pipek. Sporo tu sieciówek, ale też ekskluzywnych butików, których na przykład brakuje Warszawie. W jednym z takich malli kupiliśmy sobie ajpada (co by książek nie dźwigać) - w Singapurze na lotnisku zwracają równeż VAT, więc zakupy są bardziej opłacalne niż w Europie.

Przed odjazdem na lotnisko poszliśmy jeszcze posiedzieć nad zatoką. Zasnęłam na ławce, potem spałam jeszcze w metrze. A potem polecieliśmy do Tajlandii.